🔊Σε πρόσφατα παραδείγματα πολιτικών για το παιδί που κρατούν τη χώρα μας ουραγό στους δείκτες της Έκθεσης της UNICEF για την κατάσταση των παιδιών στην Ελλάδα αναφέρθηκε, η Βουλευτής Έβρου και Αν. Τομεάρχης Ψηφιακής Διακυβέρνησης, Ενημέρωσης & Επικοινωνίας του ΣΥΡΙΖΑ – ΠΣ, Νατάσα Γκαρά, κατά τις εργασίες της Επιτροπής Ισότητας, Νεολαίας και Δικαιωμάτων του Ανθρώπου στη Βουλή των Ελλήνων.
👉Η κα Γκαρά ανάφερε, ότι υπάρχει ακόμα πολύς δρόμος για να καλυφθεί, όπως άλλωστε φανερώνουν τα στοιχεία της Έκθεσης, ενώ ειδική μνεία έκανε στο γεγονός ότι η Ελλάδα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην ΕΕ στον Δείκτη Ισότητας των Φύλων, με τα στοιχεία να είναι τραγικά αναφορικά με περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και εμπορίας ανθρώπων, με τα κορίτσια και τις γυναίκες να αποτελούν κατά προσέγγιση το 70% των θυμάτων.
❗Σκληρή κριτική άσκησε η Βουλευτής Έβρου στην κυβέρνηση για τις ελλιπείς πολιτικές στην υγεία και στην παιδεία. Αναφέρθηκε στην άρνηση της κυβέρνησης της ΝΔ να ενισχύσει το σύστημα υγείας και στον αποκλεισμό που δημιούργησε η εξ αποστάσεως η εξ αποστάσεως εκπαίδευση, αφού πολλά παιδιά και νέοι δεν είχαν ούτε τα απαραίτητα τεχνικά μέσα, ούτε και την απαραίτητη σύνδεση στο διαδίκτυο. Ακόμη και τώρα, αντί να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής μαθητών, προχώρησε σε συγχωνεύσεις τμημάτων.
Παράλληλα, μίλησε για νέα επιδείνωση της κατάστασης λόγω των οικονομικών συνθηκών που επικρατούν, της φτώχειας, του πτωχευτικού κώδικα που ψήφισε η κυβέρνηση Μητσοτάκη, την έξαρση της πανδημίας λόγω της κακής διαχείρισής της.
📍Υπενθύμισε, επίσης, πως ο ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ έχει όραμα για ένα κράτος που θα παρεμβαίνει, αμβλύνοντας τις ανισότητες, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τη φτώχεια και έχει καταθέσει στη Βουλή «Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το παιδί».
🚩Κλείνοντας η κα Γκαρά σημείωσε πως υπάρχει ανάγκη χάραξης πολιτικών, που δε θα μείνουν σε θεωρητικό επίπεδο, αλλά που θα αξιοποιηθούν και που θα οδηγήσουν στην εγγύηση των δικαιωμάτων και στη βελτίωση της ποιότητας της ζωής των παιδιών.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία:
Ευχαριστώ πολύ, κυρία Πρόεδρε.
Θα προσπαθήσω κάποιους προβληματισμούς να εκθέσω σε αυτήν την συζήτηση, την πρώτη συζήτηση όπως είπατε και εσείς, αφού καλωσορίσω τους κυρίους και τις κυρίες εκπροσώπους της UNICEF, να ευχηθώ χρόνια πολλά και νομίζω ότι είναι περιττό να αναφερθούμε και να εξάρουμε το έργο και την συμβολή της UNICEF παγκοσμίως και διαχρονικά. Ωστόσο είναι πάρα πολύ σημαντικό να επισημάνουμε, πως τα ζητήματα τα οποία σχετίζονται με το παιδί, με τα δικαιώματά του, την ελευθερία, την υγεία, την ασφάλεια, την εκπαίδευση, απαιτούν προφανώς άμεσες, στοχευμένες, συμπεριληπτικές πολιτικές, θεσμικές και νομοθετικές παρεμβάσεις.
Παρά τα όσα βήματα έχουν γίνει και παρουσιάζονται και στην έκθεση, υπάρχει ακόμη πολύς δρόμος για να καλυφθεί, όπως άλλωστε φανερώνουν και τα στοιχεία τα οποία συζητήσαμε. Στοιχεία, βέβαια, τα οποία αναφέρονται σε εικόνα προγενέστερου χρόνου, μέχρι να γίνει και η ανάλυσή τους και αυτό το τονίζω, γιατί η δική μας εκτίμηση είναι, ότι η κατάσταση έχει ήδη επιδεινωθεί και επηρεάζει και η πανδημία σε αυτό, καθώς δυσχεραίνει και η οικονομική κατάσταση των νοικοκυριών και πρέπει στις επόμενες επεξεργασίες μας, να εξετάσουμε, ποιες θα είναι οι επιπτώσεις της πανδημίας, της φτώχειας, της εφαρμογής του πτωχευτικού νόμου και στα παιδιά.
Δυστυχώς, έχουμε πρόσφατα παραδείγματα πολιτικών που κρατούν τη χώρα μας ουραγό, ως προς τις πολιτικές για το παιδί, συγκριτικά με τις υπόλοιπες ευρωπαϊκές χώρες και είναι χαρακτηριστικό, ότι η χώρα βρίσκεται στην τελευταία θέση στην Ευρωπαϊκή Ένωση στον δείκτη ισότητας των φύλων. Η κατάταξή της παραμένει ίδια από το 2010, γεγονός που φανερώνει, ότι παρά την πρόοδο που έχει σημειωθεί τα τελευταία χρόνια, η έλλειψη ισχυρών Θεσμών που να ανατρέπουν τις εδραιωμένες κοινωνικές νόρμες εμποδίζουν την ισότητα των φύλων.
Ως προς αυτό, τραγικά είναι τα στοιχεία αναφορικά με περιστατικά ενδοοικογενειακής βίας και εμπορίας ανθρώπων, με τα κορίτσια και τις γυναίκες να αποτελούν, κατά προσέγγιση, το 70% των θυμάτων. Ελλιπής πολιτικές διαπιστώνονται επίσης και στον τομέα της Υγείας, ειδικά τους τελευταίους μήνες. Η αναγκαία ενίσχυση του συστήματος Υγείας, παρά το γεγονός ότι η χώρα μας διανύει αυτήν την πρωτοφανή υγειονομική κρίση, όχι μόνο δεν πραγματοποιήθηκε, αλλά αγνοήθηκε επιδεικτικά από την Κυβέρνηση της Νέας Δημοκρατίας. Μετράμε πλέον πάνω από 19.000 νεκρούς, κυρίες και κύριοι, δυστυχώς. Θα μπορούσε βέβαια να ισχυριστεί κάποιος εδώ, ότι ο αριθμός αυτός δεν αφορά κυρίως σε παιδιά, αφορά όμως σε γονείς, σε συγγενείς τους, στους παππούδες και στις γιαγιάδες τους.
Εκτιμώ, ότι ένα από τα ζητήματα που πρέπει να εξετάσουμε είναι τι επιπτώσεις έχει αυτή η κατάσταση στην ψυχολογία των παιδιών, στην κοινωνικότητα, αλλά και στο επίπεδο της ζωής τους και ποιες πολιτικές μέριμνας υποχρεούμαστε να ακολουθήσουμε. Αλλά και στην εκπαίδευση διανύουμε την τρίτη σχολική χρονιά με πανδημία και η κυβέρνηση αντί να λάβει ουσιαστικά μέτρα για την προστασία της υγείας και της ζωής μαθητών και εκπαιδευτικών προχωρά σε συγχωνεύσεις τμημάτων αυξάνοντας τον αριθμό μαθητών ανά τμήμα.
Διαπιστώσαμε άλλωστε ότι στη διάρκεια των λοκ ντάουν και της εξ αποστάσεως παρεχόμενης εκπαίδευσης δεν διασφαλίστηκε η δυνατότητα πρόσβασης όλων των μαθητών στο διαδίκτυο, ιδιαίτερα των μαθητών των ευάλωτων κοινωνικών ομάδων που δεν είχαν τη δυνατότητα να αποκτήσουν ούτε τα απαραίτητα τεχνικά μέσα ούτε την απαιτούμενη διαδικτυακή σύνδεση, ενώ τεράστιο ήταν το πρόβλημα του αποκλεισμού από την εκπαίδευση μαθητών και φοιτητών λόγω έλλειψης υποδομής δικτύου κυρίως σε απομακρυσμένες περιοχές και στην επαρχία.
Παράλληλα είχαμε μείωση των σχολικών γευμάτων στα σχολεία, ενώ πάρα πολλά παιδιά έμειναν εκτός παιδικών σταθμών ή ενίσχυσης μέσω voucher.
Κυρίες και κύριοι, όλα τα παραπάνω που ανέφερα είναι ζητήματα που θα έχουν επιπτώσεις προφανώς στην ποιότητα ζωής των παιδιών και είναι μόνο ένα μέρος των θεμάτων πάνω στα οποία θα πρέπει να ενσκύψουμε, στην πρόνοια για το παιδί, τα παιδιά με ειδικές ανάγκες, τα προσφυγόπουλα, τα παιδιά που φιλοξενούνται σε ιδρύματα, την παιδική θνησιμότητα, τη διατροφή και σίτιση των παιδιών, τη συμμετοχή των νέων, την παιδική φτώχεια, προκειμένου να φτάσουμε να θεωρούμαστε ένα προηγμένο κράτος που θα εγγυάται πραγματικά τα δικαιώματα του παιδιού.
Σε αυτό το πλαίσιο και με όραμα για ένα κράτος που θα παρεμβαίνει αμβλύνοντας τις ανισότητες, τον κοινωνικό αποκλεισμό, τη φτώχεια ο ΣΥΡΙΖΑ - Προοδευτική Συμμαχία κατέθεσε στη Βουλή το Εθνικό Σχέδιο Δράσης για το Παιδί βασισμένο σε τρεις άξονες: δωρεάν υπηρεσίες υγείας και πρόνοιας για το παιδί, ενιαίο δωρεάν συμπεριληπτικό εκπαιδευτικό σύστημα ισότιμα προσβάσιμο από όλα τα παιδιά, προστασία των παιδιών από τη βία και στην πρόληψη και αντιμετώπιση της νεανικής παραβατικότητας. Τα ανέφερα σαν τίτλους, έχουν αναφερθεί και από τις προηγούμενες συναδέλφους.
Κλείνω όπως ξεκίνησα την τοποθέτησή μου λέγοντας, ότι υπάρχει, δυστυχώς, ακόμη πολύς δρόμος για να καλυφθεί στη χώρα μας, για αυτό και είναι ανάγκη η χάραξη πολιτικών που δεν θα μείνουν μόνο σε ένα θεωρητικό επίπεδο ούτε θα είναι στοιχεία μόνο σε εκθέσεις, αλλά θα αξιοποιηθούν και θα οδηγήσουν στην ευημερία όλων των παιδιών που ζουν στη χώρα μας, στην εγγύηση των δικαιωμάτων και στην βελτίωση της ποιότητας της ζωής τους.
Ευχαριστώ.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου