Νατάσα Γκαρά: Είμαι περήφανη για τον τόπο μου, τους ανθρώπους του και την ιστορία του

 Η Νατάσα Γκαρά σε μια συνέντευξη στο alexpoli.gr και στον Ανδρέα Χονδρό. Πως ένιωσε η Νατασά Γκαρά ψηφίζοντας μνημόνιο, τι αισθάνεται όταν βλέπει τον Σόϊμπλε; Είναι δύσκολο για μια γυναίκα να είναι στην πολιτική; Θα γίνουν πρόωρες εκλογές; Αυτά και άλλα πολλά τέθηκαν στη συνέντευξη αυτή….

Σας καλωσορίζουμε στον κύκλο συνεντεύξεων που ανοίγουμε εδώ στο alexpoli.gr. Αποφασίσαμε να ξεκινήσουμε με τη μοναδική γυναίκα βουλευτή του Έβρου. Πως είναι τα πράγματα για μια γυναίκα στο κοινοβούλιο; Έχετε νιώσει ποτέ άσχημα από τυχόν διάκριση λόγω φύλλου;

Έχοντας ο ΣΥΡΙΖΑ την πλειοψηφία στο κοινοβούλιο, παρατηρούμε αυξημένη συμμετοχή των γυναικών. Και μάλιστα οι περισσότερες είναι αρκετά δυναμικές με έντονη συμμετοχή, συμβολή και παρουσία στα κοινοβουλευτικά, αλλά και κοινωνικά πράγματα. Προσωπικά, δεν έχω αντιμετωπίσει διάκριση λόγω φύλου, όμως δεν αφήνω και περιθώρια. Για μένα σημασία έχει η προσωπικότητα ενός ανθρώπου, οι δυνατότητές του, οι γνώσεις του, η επιμονή, η πρόταση, η διεκδίκηση, η συμμετοχή, ανεξάρτητα από το φύλο. Και διεκδικώ να με αντιμετωπίζουν και να με κρίνουν γι’ αυτά. Ωστόσο, δεν μπορούμε να παραβλέπουμε ότι οι γυναίκες σήμερα, εξακολουθούν να επωμίζονται πάρα πολλούς ρόλους, και συνήθως ανταπεξέρχονται, ενώ υπόκεινται και σε διακρίσεις λόγω φύλου συνολικά στην κοινωνία. Και αυτή είναι μία συνεχής μάχη στο κοινωνικό πεδίο. Αν και νομίζω πως στη δική μου γενιά τουλάχιστον οι διακρίσεις αυτές ελαχιστοποιούνται, καθώς βλέπουμε όλο και περισσότερες γυναίκες να πρωταγωνιστούν στην κοινωνία, στην εργασία, αλλά και στην πολιτική σκηνή.

Αυτή τη στιγμή σε πολιτικό επίπεδο υπάρχει μια έντονη συζήτηση για το αν και πότε θα γίνουν εκλογές. Από πλευράς κυβέρνησης δίνεται πάντα η απάντηση ότι εκλογές θα γίνουν στο τέλος της τετραετίας. Ποια είναι η δική σας εκτίμηση; Θεωρείτε ότι η πλειοψηφία των 152 βουλευτών μπορεί να βγάλει 4ετία;

Η έντονη συζήτηση υπάρχει κυρίως σε μιντιακούς κύκλους ή αυτών της αντιπολίτευσης. Ωστόσο, εμείς είμαστε κατηγορηματικοί, ότι δεν υπάρχει κανένας λόγος και όφελος να προχωρήσουμε σε πρόωρες εκλογές. Αλήθεια, η αγορά θα άντεχε νέα πολιτική αστάθεια και νέες εκλογές; Είμαστε μία κυβέρνηση δημοκρατικά εκλεγμένη, σε μία πολύ κρίσιμη εποχή για τη χώρα. Η κοινοβουλευτική ομάδα έχει συνοχή και εργάζεται σκληρά. Στόχος μας είναι να βγούμε από το Μνημόνιο και την επιτροπεία το 2018, με παράλληλη έξοδο από την οικονομική και κοινωνική κρίση και κυρίως με την κοινωνία όρθια. Η περίοδος αυτή είναι μεταβατική μετά από 7 χρόνια βαθιάς κρίσης, αλλά και μετά από ένα σύστημα δεκαετιών που συντηρούσε φαινόμενα διαπλοκής, διαφθοράς και σπατάλης. Η οικονομία και η κοινωνία μας χρειάζεται σταθερότητα, ηρεμία και αισιοδοξία, ώστε να αντιστραφεί το κλίμα, παράλληλα και με τις κατάλληλες νομοθετικές ρυθμίσεις για προστασία των πιο αδύναμων, την ενίσχυση της ρευστότητας στην αγορά, την πάταξη της διαφθοράς και της σπατάλης, την ενίσχυση της παραγωγής με υγιείς όρους, αλλά και της στήριξης δημόσιου συστήματος Υγείας και Παιδείας, και κυρίως τον εκσυγχρονισμό του κράτους. Επιβάλλεται για μας να στήσουμε ένα σύγχρονο, ευρωπαϊκό, κοινωνικό κράτος. Αλήθεια, όσοι ζητούν εκλογές, εκτός από το να ξαναπάρουν τις καρέκλες και να διατηρήσουν οφίτσια και σύστημα διαπλοκής, τι προτείνουν προς όφελος της κοινωνίας;

Θα ήθελα να έχω μια ειλικρινή απάντηση στο ερώτημα… Πως νιώσατε τη στιγμή που έπρεπε να ψηφίσετε ναι στο νέο πρόγραμμα;

Εκείνες τις μέρες είχα γράψει κάποιες σκέψεις. «Είναι μερικές στιγμές στη ζωή σου που καλείσαι να ακυρώσεις τον εαυτό σου και να συμβιβαστείς». Δεν ήταν εύκολο για κανέναν. Τα ερωτήματα και τα διλήμματα ήταν έντονα και σκληρά και η πραγματικότητα ακόμα πιο σκληρή. Σαν ΣΥΡΙΖΑ είχαμε ένα σχέδιο και μία στρατηγική. Το παλέψαμε μέχρι τέλους. Στην Ευρώπη όμως δεν είχαμε πολλούς συμμάχους. Συμβιβαστήκαμε στην υπερψήφιση ενός προγράμματος. Για μένα, στο σημείο αυτό καλείσαι να αποφασίσεις τι είναι καλύτερο για την κοινωνία και για τον ελληνικό λαό, κι όχι για το προσωπικό σου όφελος ή για τα θέλω σου. Η χώρα και η κοινωνία δεν είχε κανένα περιθώριο για άτακτη χρεοκοπία και αυτή η εξέλιξη θα είχε ολέθριες συνέπειες για τον λαό. Χάθηκε μία μάχη. Όχι ο αγώνας. Για μας ο αγώνας συνεχίζεται και ήδη τα πρώτα δείγματα αρχίζουν να φαίνονται και στην Ευρώπη και μέσα στη χώρα.

Υπήρξαν ποτέ δεύτερες σκέψεις όταν έπρεπε να ψηφίσετε μέτρα που δεν ταίριαζαν με το προεκλογικό πρόγραμμα του Σύριζα και προκαλούσαν αντιδράσεις;

Κάθε νομοθετική πράξη περνάει από μία εκτενή διαδικασία διαβούλευσης πριν βγει στη δημόσια σφαίρα. Και πολλές φορές τροποποιούμε διατάξεις ή τις αποσύρουμε. Αυτός άλλωστε είναι ένας από τους ρόλους του βουλευτή. Σκοπός είναι να συμβάλλεις και να βελτιώνεις τα δεδομένα και αυτό έχει πολύ δουλειά από πίσω κυρίως όταν αγγίζει τοπικά ή κοινωνικά ζητήματα. Υπερασπίζομαι μέχρι τέλους τη συλλογική δουλειά κι όχι προσωπικές κορώνες περί παραιτήσεως. Σημασία έχει να συμβάλλεις στην κάθε μάχη ενεργά. Ωστόσο, να επισημάνω ότι ήμαστε αρκετά ειλικρινείς απέναντί στον ελληνικό λαό. Όταν δεν καταφέραμε να υλοποιήσουμε στο σύνολό του το προεκλογικό πρόγραμμα του Γενάρη, ξαναπήγαμε σε εκλογές με νέο πρόγραμμα το οποίο γνώριζαν οι ψηφοφόροι. Εξηγήσαμε την κατάσταση, τις δεσμεύσεις από προηγούμενες κυβερνήσεις, το δικό μας σχέδιο και τις προτεραιότητές μας. Σε αυτό το πλαίσιο, προφανώς όταν κάτι ακουμπάει στις αξίες μας, το τροποποιούμε και το βελτιώνουμε.

Θυμάμαι πολύ έντονα μια σκηνή, στο αεροδρόμιο της Αλεξανδρούπολης, όπου σας περίμεναν οργισμένοι αγρότες κατά την περίοδο των κινητοποιήσεων. Δεν σας κρύβω ότι μου δώσατε την εντύπωση πως ήρθατε σε πολύ δύσκολη θέση και ήσασταν εμφανώς στεναχωρημένη. Προσπαθούσατε όμως να συνεχίσετε το διάλογο. Τώρα, αρκετούς μήνες μετά ποιο είναι το σχόλιο σας για τη στιγμή εκείνη;

Η εικόνα μου για εκείνη τη στιγμή είναι η ίδια ακόμα και τώρα. Δε νομίζω ότι ήμουν στεναχωρημένη. Το αντίθετο θα έλεγα. Έψαχνα τα αιτήματα των αγροτών και τρόπους να τα λύσουμε, αλλά και να δώσουμε απαντήσεις. Αρχικά να σημειώσουμε ότι οι περισσότεροι στο αεροδρόμιο δεν ήταν αγρότες. Στον Έβρο γνωριζόμαστε όλοι καλά. Ασχολούμαι ιδιαίτερα με τα αγροτικά ζητήματα στον Νομό μας, αλλά και γενικότερα. Θεωρώ ότι η ενασχόληση με την πρωτογενή παραγωγή είναι το μέλλον ανάπτυξης στην ελληνική οικονομία. Πόσο μάλλον στον Έβρο που σε συνδυασμό με τη μεταποίηση μπορεί να αποτελεί έναν από τους κύριους Νομούς παραγωγής και εξαγωγών, λόγω γεωγραφικής θέσης. Τα προβλήματα στον αγροτικό χώρο είναι πάρα πολλά, ακριβώς γιατί τόσα χρόνια προωθήθηκε ένα μοντέλο λανθασμένο, που έδινε βάση στις επιδοτήσεις και όχι στην πραγματική παραγωγή. Πριν το «σκηνικό» στο αεροδρόμιο, αλλά και μετά έχω, βρεθεί πάρα πολλές φορές με αγρότες και συζητάμε και για την επίλυση των τρέχοντων προβλημάτων, αλλά και για τη βελτίωση του χώρου. Ο διάλογος παράγει ιδέες και λύσεις και θα επιμένω πάντα σε αυτόν. Όσο περίεργο κι αν ακούγεται, θεωρώ ότι οι αγρότες, αλλά και όλοι οι κλάδοι πρέπει να διεκδικούν, να προτείνουν και να κινητοποιούνται. Είναι αυτοί που γνωρίζουν πολύ καλά τα προβλήματα και τις δυνατότητες του χώρου τους. Και μάλιστα πολλές φορές, οι δικές τους προτάσεις έχουν δώσει διέξοδο και λύση σε προβλήματα. Διεκδίκηση με προτάσεις και σοβαρά επιχειρήματα όμως και στόχο να βελτιωθεί η δουλειά τους. Όχι με υποκίνηση από κομματικές επιτροπές «για να πέσει η κυβέρνηση» όπως φωνάζανε κάποιοι από τις πίσω γραμμές. Επαναλαμβάνω, ειδικά στην περιοχή μας, ο πρωτογενής τομέας με σύγχρονους όρους και παραγωγικούς, μπορεί να αποτελέσει τον κύριο μοχλό ανάπτυξης και αυτό παλεύουμε. Σε αυτό τον αγώνα κύριο λόγο έχουν οι αγρότες και οι πραγματικοί παραγωγοί. Όσο πιστεύω σε αυτή τη δυναμική, δεν μπορώ να τρομοκρατηθώ από άναρθρες επιθετικές φωνές, παρά παίρνω τη δύναμη με αυτούς τους ανθρώπους να δουλέψουμε και να σχεδιάσουμε μαζί.

Θα ήθελα να μου πείτε την άποψη σας σχετικά με τα Μέσα Ενημέρωσης. Πιστεύετε ότι το έργο σας προβάλλεται από τα τοπικά μέσα; Αν όχι, πως το εξηγείτε αυτό;

Ωραία ερώτηση. Η Κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ- ΑΝΕΛ κάνει πολύ μεγάλη προσπάθεια κι έχει δρομολογήσει κι επιτύχει αρκετά πράγματα. Όμως η κοινωνία δεν τα γνωρίζει. Η συμβολή των κεντρικών ΜΜΕ είναι καθοριστική σε αυτό το επίπεδο. Και ως δημοσιογράφος θα έλεγα ότι φέρουν μεγάλη ευθύνη, καθώς κινούνται με βάση ένα όχημα που λέγεται «ψέμα», προπαγάνδα και διαστρέβλωση. Αλλά είναι πολλά τα συμφέροντα και τα λεφτά που χάνουν. Σε ότι αφορά τα τοπικά ΜΜΕ, τα γνωρίζω καλά. Με πολλή ειλικρίνεια θεωρώ ότι τα περιφερειακά ΜΜΕ διατηρούν την ουσία της δημοσιογραφίας και της ενημέρωσης. Στα πλαίσια της ελευθερίας της έκφρασης και της άποψης, κάθε δημοσιογράφος έχει το δικαίωμα να κάνει την κριτική του, όμως στο επίπεδο της είδησης πρέπει να είμαστε αντικειμενικοί, αλλά και πλουραλιστικοί, και αυτό το τηρούν τα τοπικά ΜΜΕ. Μην ξεχνάμε ότι τα περιφερειακά ΜΜΕ παίζουν καθοριστικό ρόλο για την ανάδειξη των τοπικών ζητημάτων με θέματα που δε θα φτάσουν στα κεντρικά δελτία, αλλά αφορούν στη ζωή των συμπολιτών μας. Σε ότι αφορά εμένα έχω πολλά ερωτήματα. Πρέπει να βομβαρδίζουμε τα ΜΜΕ με ανούσιες συναντήσεις ή «ειδήσεις» μόνο και μόνο για την προβολή δημοσίων σχέσεων ή πρέπει να απασχολούμε τα ΜΜΕ για σοβαρά ζητήματα που φέρουν είδηση και αφορά στους συντοπίτες μας; Υπερασπίζομαι τη δεύτερη επιλογή. Επιβάλλεται να κάνουμε ουσιαστικές κινήσεις κυρίως για τον τόπο μας και τότε τα ΜΜΕ είναι συμπαραστάτες. Με την κριτική τους πάντα, αλλά θα ενημερώσουν τον κόσμο. Προσωπικά δεν έχω κανένα πρόβλημα με τα τοπικά ΜΜΕ, ακριβώς γιατί θεωρώ ότι η αντιμετώπισή μου είναι ειλικρινής, σοβαρή και επαγγελματική. Και σε προσωπικό επίπεδο, γνωρίζω ότι οι άνθρωποι των ΜΜΕ στον Έβρο αγωνιούν για την τοπική κοινωνία και συμβάλλουν με τον δικό τους τρόπο. Πολλές φορές έχω αναρωτηθεί και για τον ρόλο του βουλευτή. Θέλουμε βουλευτές «tv περσόνες» ή βουλευτές που δουλεύουν και έχουν κάτι ουσιαστικό να πουν; Θέλουμε ανθρώπους που ζουν μέσα στην κοινωνία, είναι «ένας από μας», ή θέλουμε ελιτίστικες εικόνες; Στις απαντήσεις αυτές παίζουν πολύ μεγάλο ρόλο τα ΜΜΕ.

Σας λείπει η εποχή της δημοσιογραφίας;

Μου λείπει πολύ. Αν και η πολιτική δε διαφέρει πολύ από την καθημερινότητα του δημοσιογράφου. Και στους δύο ρόλους έχουμε επαφή με την κοινωνία, προσλαμβάνουμε προβλήματα ή προτάσεις και τα αναδεικνύουμε. Από διαφορετικά κανάλια. Το βασικό είναι να ζεις μέσα στον κόσμο και να αφουγκράζεσαι τα μηνύματα. Η μεγάλη διαφορά όμως βρίσκεται στη γραφή, στο άρθρο, στο σχόλιο. Η δημοσιογραφία κρύβει μία δημιουργικότητα πολύ πιο όμορφη και δελεαστική. Ενώ η πολιτική συνοδεύεται από κατασκευή πειστικών επιχειρημάτων και συνεχής διεκδίκηση.

Έχει υπάρξει στιγμή που είπατε μέσα σας ή σε δικά σας πρόσωπα «καλύτερα να μην έμπαινα ποτέ στο χώρο της πολιτικής;»

Δε θα μπορούσα να φανταστώ τον εαυτό μου εκτός πολιτικής. Κάθε κοινωνικό ον είναι και πολιτικό. Από πολύ μικρή διάβαζα, συζητούσα, προβληματιζόμουν. Από πολύ μικρή ήμουν ασυμβίβαστη. Πάντα κάτι με ενοχλούσε και πάντα έβλεπα σημεία που έχρηζαν βελτίωσης. Και τα πράγματα δεν αλλάζουν από τον καναπέ αλλά με την ενεργό δράση. Υπάρχει πάντα μία σκέψη: «Ζω σε έναν κόσμο που δε με χωράει». Και αυτό είναι πολιτική για μένα. Η ανάγνωση των κοινωνιών, του συστήματος, της εποχής και η διεκδίκηση, η πρόταση, η συμβολή, η συλλογικότητα, ο αγώνας. Η αλλαγή. Αν πλησιάσεις σε έναν κόσμο που σε χωράει, είναι επαναστατικό. Έτσι λοιπόν, πάντα ήμουν στο χώρο της πολιτικής. Πολλές φορές σκέφτηκα αν έχει αξία να είσαι βουλευτής, γιατί δεν είναι εύκολο εγχείρημα, ειδικά σε περίοδο κρίσης. Και κυρίως έχει αντίκτυπο στην προσωπική σου ζωή. Όμως πολλές φορές σκέφτομαι ότι ζούμε στον Έβρο. Ένας Νομός παρατημένος από καιρό. Όμως με πολλές δυνατότητες, προοπτικές και πλούτο. Στον Έβρο έχουμε τα πάντα. Εγώ είμαι περαστική, όμως σε αυτό το πέρασμα έχουμε τόσα πράγματα να κάνουμε γι αυτόν τον τόπο και τους ανθρώπους του. Το αξίζει. Και αυτό είναι το στοίχημα. Η δημιουργία. Και κάπου εκεί σκύβεις το κεφάλι και δουλεύεις γι’ αυτόν τόπο.

Θέλω να γυρίσουμε λίγο πίσω, στην εποχή που σκεφτήκατε για πρώτη φορά ότι θέλετε να είστε υποψήφια βουλευτής. Ποιο ήταν το πρώτο άτομο που το έμαθε… και πως αντέδρασε;

Από τα φοιτητικά μου χρόνια ήμουν ενεργό μέλος στη νεολαία Συνασπισμού. Στις εκλογές του 2012 δέχτηκα την πρόταση υποψηφιότητας για τις βουλευτικές εκλογές, εκπροσωπώντας τον Έβρο και τη νεολαία. Για μένα η συμβολή και στήριξη στο συλλογικό εγχείρημα ήταν αυτονόητη από οποιαδήποτε θέση μάχης. Ο πρώτος άνθρωπος που το συζητήσαμε ήταν η μητέρα μου. Η απάντηση είναι αυτονόητη για κάθε μητέρα πιστεύω. «Η επιλογή είναι δική σου, εμείς θα σε στηρίξουμε στα βήματά σου, αρκεί να τα πιστεύεις». Σε αυτή τη διαδρομή η οικογένειά μου είναι το βασικό και κύριο στήριγμά μου και από αυτούς αντλώ δύναμη. Και πάντα θα τους ευχαριστώ για τη στήριξη και για τη σκληρή κριτική.

Πριν μερικές ημέρες η Αυγή παρουσίασε μια δημοσκόπηση η οποία έδειχνε μεγάλη δυσαρέσκεια των πολιτών απέναντι στην κυβέρνηση. Ως πολιτικός αντιλαμβάνεστε τη δυσαρέσκεια αυτή; Γιατί πιστεύετε ότι οι πολίτες κρίνουν έτσι την κυβέρνηση;

Δημοσκοπήσεις ένα μεγάλο κεφάλαιο. Παρεμπιπτόντως, ένα μέρος των σπουδών μου είναι οι δημοσκοπήσεις. Από το 2007 προσωπικά σε έρευνες που έχουμε κάνει, έχουμε επισημάνει ότι τα εργαλεία που χρησιμοποιούν οι δημοσκοπικές εταιρίες στην Ελλάδα είναι αντιεπιστημονικά και δεν εγγυώνται έγκυρα αποτελέσματα. Και δυστυχώς επιβεβαιώθηκε στις μετέπειτα δημοσκοπήσεις. Ανεξάρτητα από τις δημοσκοπήσεις, σε επαφή μου με τον κόσμο, αντιλαμβάνομαι ότι υπάρχει προβληματισμός και αναμονή. Αντιλαμβάνομαι ότι αρνούνται το παλιό που μας έφερε εδώ. Παράλληλα αντιλαμβάνομαι ότι δεν υπάρχει σωστή και επαρκής ενημέρωση στον κόσμο. Νομοθετούνται και εφαρμόζονται πράγματα που η κοινωνία δεν τα γνωρίζει, γιατί δεν τα παίζουν τα κεντρικά ΜΜΕ. Ωστόσο, όταν οι πολίτες τα βλέπουν στην καθημερινότητά τους εκπλήσσονται και λένε «μα δεν το ξέραμε». Θα επαναλάβω ότι βρισκόμαστε σε μία μεταβατική φάση που αλλάζουν πολλά δεδομένα. Αυτό θέλει χρόνο για να περάσει στην καθημερινότητα και θέλει και ενημέρωση. Αυτό που δεν έχουν καταλάβει τα ΜΜΕ κεντρικά, είναι ότι ο κόσμος αγωνιά για την πραγματικότητα και τα καθημερινά του προβλήματα κι όχι για τις σούπες που παρουσιάζουν. Όσο γα τις δημοσκοπήσεις… θα κριθούν στην επόμενη εκλογική αναμέτρηση.

Με το χέρι στην καρδιά… Πιστεύετε ότι η οικονομική συνταγή «σωτηρίας» που εν πολλοίς μας έρχεται έτοιμη από τους θεσμούς, μπορεί να φέρει βελτίωση στην καθημερινότητα των Ελλήνων;

Η συνταγή των θεσμών είναι μία συνταγή λιτότητας, την οποία πολλές φορές τροποποιούμε. Είναι ένας διαρκής αγώνας προσαρμογής στα ελληνικά δεδομένα. Ωστόσο, κανείς δεν αρνείται ότι στο ελληνικό σύστημα χρειάζονται πολλές βελτιώσεις και μεταρρυθμίσεις. Και τώρα είναι ευκαιρία να γίνουν αρκετές μεταρρυθμίσεις και τομές προς τον εκσυγχρονισμό της δημόσιας διοίκησης, αλλά και του παραγωγικού συστήματος. Σε ότι αφορά τους Ευρωπαίους, οι βόρειες χώρες με κέντρο τη Γερμανία, ακολουθούν τη λογική της λιτότητας, ακριβώς γιατί έχουν κέρδη στη δική τους οικονομία, λόγω της συσσώρευσης πλούτου. Εμείς από την άλλη, υποστηρίζουμε ένα μοντέλο κοινωνικής και οικονομικής ελάφρυνσης. Κάποιοι το ονομάζουν κεϋνσιανό μοντέλο, δηλαδή την παρέμβαση του κράτους στην οικονομική δραστηριότητα προκειμένου να ενεργοποιηθεί ξανά, αλλά και την ισχυρή παρουσία του κοινωνικού κράτους. Εδώ και μερικούς μήνες βλέπουμε ότι όλο και περισσότερες χώρες κυρίως μεσογειακές, αλλά και οι ΗΠΑ συντάσσονται στη λογική αυτή, αντιλαμβανόμενοι ότι η πολιτική της λιτότητας ωφελεί μόνο τη Γερμανία και τις τράπεζες.

Θα ήθελα να μου πείτε ένα έργο ή μια βασική αλλαγή που ονειρεύεστε για τον Έβρο και δεν έχει γίνει ακόμα. Ενδεχομένως ένα «δύσκολο τοπικό στοίχημα» που θα θέλατε να είχατε κερδίσει είτε εσείς προσωπικά είτε με τους συναδέλφους σας από τον Έβρο.

Ο Έβρος θεωρώ ότι είναι ο πιο πλούσιος τόπος με πλείστες δυνατότητες. Έχουμε τα πάντα, όμως εδώ και πολλά χρόνια δεν είχαμε αυτοπεποίθηση, ανθρώπους να διεκδικούν, να προτείνουν, να δημιουργούν. Τι λείπει από τον Έβρο; Για μένα το στοίχημα δεν είναι μιας στιγμής αλλά έχει δυναμική και προοπτική. Έχουμε μία μοναδική γεωγραφική και γεωπολιτική θέση που προσφέρει πλείστα πλεονεκτήματα. Έχουμε τον τρίτο μεγαλύτερο κάμπο στην Ελλάδα και όλα τα εφόδια της φύσης. Γη, νερό, αέρα, ομορφιά. Πιστεύω ότι το παραγωγικό μοντέλο πρέπει να στραφεί στον πρωτογενή τομέα σε σύνδεση με τη μεταποίηση και τις εξαγωγές, καθώς και με την ενεργειακή αξιοποίηση. Σημαντικό στοιχείο και οι εναλλακτικές μορφές τουρισμού. Από την πλευρά του κράτους είναι χρέος μας να βελτιώσουμε τις υποδομές. Και προς αυτή την κατεύθυνση δουλεύουμε. Ολοκλήρωση του οδικού δικτύου, ηλεκτροκίνηση στον σιδηρόδρομο και αναβάθμιση του λιμανιού. Ενίσχυση των συνεταιριστικών σχημάτων, αλλά και της πρωτογενούς παραγωγής. Ενίσχυση των Νοσοκομείων μας. Βασική κατεύθυνση και στόχος βέβαια, είναι η μείωση της ανεργίας.

Στα χρόνια αυτά της βουλευτικής σας θητείας, ποιο είναι το πρώτο πράγμα για τον Έβρο, που σας έρχεται στο μυαλό και για το οποίο νιώθετε ικανοποίηση για την πραγματοποίηση του;

Είμαι περήφανη για τον τόπο μου, τους ανθρώπους του και την ιστορία του. Πολλές φορές αναρωτιέμαι γιατί τόσα χρόνια δεν προχώρησαν ή δεν αξιοποιήθηκαν οι δυνατότητες της περιοχής. Είμαι περήφανη που βάλαμε σε λειτουργία το εργοστάσιο ζάχαρης. Είναι δύσκολο, αλλά μεγάλο στοίχημα. Είμαι χαρούμενη, για την ίδρυση του ειδικού γυμνασίου στην Ορεστιάδα, καθώς έλειπε αυτή η δομή. Για τη σχολή αστυφυλάκων που ξαναλειτούργησε, και για τα νοσοκομεία μας που ενισχύονται. Για τις εργασίες του ΤΑΡ στην περιοχή μας με δημιουργία εκατοντάδων θέσεων εργασίας. Για τη δουλειά που γίνεται για την ανάδειξη της πολιτιστικής μας κληρονομιάς. Για την αναγέννηση της σηροτροφίας και την επανεκκίνηση του αγροτικού τομέα με σύγχρονους όρους. Είμαι περήφανη για το λιμάνι μας που ήταν παρατημένο για χρόνια και τώρα θεωρείται πανελλαδικά μία από τις βασικές υποδομές στη χώρα και υλοποιείται σχέδιο αναβάθμισης. Είμαι περήφανη για το μοναδικό μαγικό νησί μας, τη Σαμοθράκη, που έχει πολλές προοπτικές. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε τα βήματα που έχουν γίνει σε θέματα ενέργειας και αξιοποίησης πόρων. Είμαι περήφανη για τον τόπο μου και με πολλή σκληρή δουλειά θα καταφέρουμε πολλά, αρκεί να πιστέψουμε στις δυνάμεις μας. Πολλοί συνάδελφοι στη Βουλή με χαρακτηρίζουν ως «τοπικίστρια». Αλλά, ποιος ζει σε έναν τόσο μοναδικό Νομό με δυνατότητες, αλλά απαξιωμένο τόσα χρόνια;

Και κλείνοντας… μια υποθετική ερώτηση. Έχετε απέναντι σας σε ένα δωμάτιο, τον Σόιμπλε. Το πρώτο συναίσθημα …(για παράδειγμα: Οργή; Θυμός; Αμηχανία; Διάθεση για κουβέντα; )

«Σόιμπλε, πήγαινε σπίτι σου». Ήταν το μόνο που θα τον συμβούλευα. Έχει ευθύνες για όλη την κατάσταση στην Ευρώπη την οποία απομάκρυνε από τις Αρχές του Διαφωτισμού. Η λογική και πολιτική της λιτότητας έβλαψε πολλές ευρωπαϊκές χώρες. Αμφισβήτησε δομικά στοιχεία της ευρωπαϊκής ενοποίησης, όπως αλληλεγγύη, ισότητα, συλλογικότητα, δημοκρατία. Θεωρητικά ωφέλησε τη Γερμανία, κι έρχεται η κεντρική του τράπεζα Deutchbank και καταρρέει. Άρα κάτι δεν κάνει καλά ο Σόιμπλε και όσοι υποστηρίζουν τη νεοφιλελεύθερη πολιτική του.