Άρθρο στην εφημερίδα Το Ποντίκι, με τίτλο: "Ολιστικά συντρίμμια στην Περιφέρεια αφήνει πίσω της η κυβέρνηση Μητσοτάκη"

"Οι πολίτες στις ακριτικές περιοχές, όπως ο Έβρος, απολαμβάνουν καθημερινά την «εκπληκτική, ολιστική ποιότητας ζωής» που τους έχει εξασφαλίσει, όπως δηλώνει, η κυβέρνηση Μητσοτάκη.

Με τη βενζίνη να έχει σκαρφαλώσει στα 2,5 ευρώ/λίτρο, τους λογαριασμούς στο ρεύμα, με τη ληστρική ρήτρα αναπροσαρμογής, να αγγίζουν ή και να ξεπερνούν ένα ολόκληρο μηνιάτικο, τον πληθωρισμό να σκαρφαλώνει στο 11,3%, σπάζοντας ρεκόρ 29 ετών, και τα προϊόντα να έχουν υποστεί εκρηκτικές αυξήσεις από τις ανατιμήσεις

Δίπλα σε αυτό το πρωτοφανές ράλι ακρίβειας και αισχροκέρδειας, που λεηλατεί τη χώρα, τις επιχειρήσεις, τα νοικοκυριά, και στο οποίο η κυβέρνηση επέλεξε τον ρόλο του επιταχυντή-πολλαπλασιαστή της κρίσης, δεν πρέπει να ξεχνάμε και τις αρνητικές «πρωτιές» που πέτυχε η ΝΔ στη διαχείριση της πανδημίας, με αποτέλεσμα η χώρα μας να είναι, ανά εκατομμύριο κατοίκους, πρώτη σε θανάτους από κορωνοϊό στην Ευρώπη. Αυτές τις μέρες, η χώρα μας ξεπέρασε τους 30.000 νεκρούς από Covid-19 από την αρχή της πανδημίας.

Τίποτα από τα παραπάνω, δεν «έτυχε», αλλά είναι πολιτική επιλογή. Το δόγμα που ακολουθεί η κυβέρνηση Μητσοτάκη από την πρώτη στιγμή είναι πολύ συγκεκριμένο: μετατρέπουμε και αξιοποιούμε την κρίση ως ευκαιρία για να πλουτίσουν οι ισχυροί φίλοι μας, για να βολέψουμε γαλάζια golden boys, για να εξυπηρετήσουμε συγκεκριμένα οικονομικά συμφέροντα. Αδιαφορούν για τα συντρίμμια που αφήνουν στην κοινωνία, αν κρίνουμε και από τα 7 δις απευθείας αναθέσεων και κλειστών διαγωνισμών που «έτρεξε» η κυβέρνηση Μητσοτάκη κατά τη διάρκεια της πανδημίας και με πρόσχημα αυτήν.

Αντί να ενισχύσουν εκ θεμελίων το ΕΣΥ και το προσωπικό του, τα Νοσοκομεία και την Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας, επιδότησαν με ζεστό χρήμα ιδιώτες κλινικάρχες, προχώρησαν σε προσωρινές μόνο προσλήψεις, ενώ έρχονται σήμερα και ιδιωτικοποιούν κομμάτι-κομμάτι το ΕΣΥ ετοιμάζοντας λουκέτα σε δομές και υπηρεσίες.

Αντί να στηρίξουν την κοινωνία στην τρέχουσα ενεργειακή κρίση, επέλεξαν να ξεπουλήσουν τη ΔΕΗ, αφήνοντας ταυτόχρονα εδώ και πολλούς μήνες ιδιώτες παρόχους ενέργειας, να παίζουν παιχνίδια απίστευτης αισχροκέρδειας στις πλάτες της ελληνικής κοινωνίας. Με τους πολίτες να λαμβάνουν λογαριασμούς που προκαλούν εγκεφαλικά. Και την ίδια στιγμή τα γαλάζια golden boys του κ. Μητσοτάκη να στήνουν ένα πρωτοφανές πάρτι, με μισθούς χιλιάδων ευρώ, στη ΔΕΗ, στον ΔΕΔΔΗΕ, παντού.

Έχουν οδηγήσει σε ασφυξία την αγορά, τους μικρομεσαίους, που αποτελούν τη ραχοκοκαλιά της εγχωρίας οικονομίας και για τους οποίους «κόπτονταν» προεκλογικά – μαγαζάτορες και εμπόρους, επαγγελματίες, αγρότες, παραγωγούς και κτηνοτρόφους. Ενδιαφέρονται μόνο για το πως θα αναδιαρθρώσουν την εγχώρια οικονομία υπέρ των λίγων και ισχυρών, όλους τους υπόλοιπους τους θεωρούν «βαρίδια» και «εμπόδια» τα οποία πρέπει να ξεφορτωθούν.

Οι «πολλές και καλές δουλειές» αποδείχθηκαν ένα από τα πολλά, συνειδητά ψεύδη που εκστόμισε ο κ. Μητσοτάκης για να «υποκλέψει» την ψήφο των πολιτών, με τους μισθούς στη χώρα να κατακρημνίζονται, την ανεργία στις νέες και στους νέους να θεριεύει – σταθερά πρώτη η Ελλάδα μεταξύ των χωρών της Ε.Ε – και συνθήκες εργασιακής γαλέρας να ξεπηδούν καθημερινά στους εργασιακούς χώρους.

Ακόμη πιο δραματική η κατάσταση στην Περιφέρεια της χώρας

Στον Έβρο η επίθεση που έχει εξαπολύσει η κυβέρνηση σε δομές, υπηρεσίες και υποδομές, 3 χρόνια τώρα, είναι πρωτοφανής. Πανεπιστημιακά Τμήματα στον Νομό, όπως και σε όλη τη Θράκη, «χτυπήθηκαν» ανηλεώς από τις αντιεκπαιδευτικές, αντιεπιστημονικές ρυθμίσεις Κεραμέως-Μητσοτάκη (Ελάχιστη Βάση Εισαγωγής κλπ). Σχολικά τμήματα συγχωνεύτηκαν εν μέσω πανδημίας. Υπηρεσίες του ΕΦΚΑ και τραπεζικά υποκαταστήματα έκλεισαν, των ΕΛΤΑ συρρικνώθηκαν και υποβαθμίστηκαν. Τα τρένα σταμάτησαν για καιρό να σφυρίζουν στη Θράκη, ενώ δρομολογημένα έργα υποδομών πάγωσαν. Η καθημερινότητα των Εβριτών χειροτέρεψε έτι περαιτέρω με την κυβέρνηση να αδιαφορεί πλήρως.

Ανύπαρκτες παραμένουν μέχρι και σήμερα οι στοχευμένες παρεμβάσεις και οι αναπτυξιακές πολιτικές που απαιτούνται ώστε, για παράδειγμα, η «διασυνοριακότητα» να μετατραπεί σε συγκριτικό πλεονέκτημα και όχι «πληγή» για τον Έβρο. Σήμερα, εκατοντάδες οχήματα κατευθύνονται καθημερινά από τον Έβρο προς τις γειτονικές χώρες, Τουρκία και Βουλγαρία, για να προμηθευτούν φθηνά καύσιμα και προϊόντα, με την κυβέρνηση να αδιαφορεί για το πλήγμα στην οικονομία που δημιουργείται. Ανύπαρκτες, επίσης, είναι οι πολιτικές αποκέντρωσης και συγκράτησης πληθυσμού στην Περιφέρεια, μέσω ενός στρατηγικού σχεδιασμού για την ελκυστικότητα της περιοχής ως προς την εργασία, τις επενδύσεις, των υποδομών.

Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ είχε καταθέσει και ψηφίσει ένα πλέγμα νόμων, προτάσσοντας ένα ριζικά διαφορετικό μοντέλο ανάπτυξης για τη χώρα, με έμφαση στις εξωστρεφείς, καινοτόμες μικρομεσαίες επιχειρήσεις έντασης γνώσης και υψηλής προστιθέμενης αξίας, με τη μικρομεσαία επιχειρηματικότητα και την αποκέντρωση στο επίκεντρο, όπως τον νόμο για την ίδρυση της Αναπτυξιακής Τράπεζας και τις «μικροπιστώσεις», ή την πρόβλεψη για την ενίσχυση των υφιστάμενων επιχειρήσεων σε ακριτικές περιοχές όπως ο Έβρος, με την επιδότηση του λειτουργικού, ενεργειακού, μεταφορικού και εργασιακού κόστους. Νόμους που η ΝΔ όχι μόνο μέχρι σήμερα αρνείται να εφαρμόσει στην πράξη, αλλά ψήφισε και Νέο Αναπτυξιακό, όπου οι υφιστάμενες, μικρές και ατομικές επιχειρήσεις αποκλείονται από τη χρηματοδότηση.

Σήμερα, προϋπόθεση για να επανέλθει η χώρα σε μια αναπτυξιακή τροχιά, όπου στο επίκεντρο θα βρίσκονται οι ανάγκες της κοινωνίας και των πολιτών και όχι τα κέρδη για τα καρτέλ και τις συγκεκριμένες κρατικοδίαιτες οικονομικές ελίτ που στηρίζουν, «τρέφονται» και εξαρτώνται από το σύστημα Μητσοτάκη, είναι να φύγει το συντομότερο η σημερινή κυβέρνηση της ΝΔ, η πιο ανάλγητη κοινωνικά κυβέρνηση που γνώρισε ο τόπος. Ώστε να σχηματιστεί από την πρώτη Κυριακή των εκλογών μια προοδευτική κυβέρνηση με κορμό τον ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ και πρωθυπουργό τον Αλέξη Τσίπρα. Για να επιστρέψει στη χώρα η ελπίδα, η δικαιοσύνη, το όραμα, η ισονομία, το μέλλον που κλέβουν σήμερα από τους νέους και τις νέες, που αναγκάζονται να μεταναστεύουν στο εξωτερικό.

Σε αυτή τη μάχη δεν περισσεύει κανείς και καμία."

*Διαβάστε το άρθρο στην εφημερίδα "Το Ποντίκι"